top of page
پریشانند یاران طریقت
که رفت از جمعشان پیری دل‌آگاه
ز مردان بزرگ شهر شیراز
ز اقطاب طریق نعمت‌الله
به پیش اهل دانش عالمی فرد
به جمع اهل دل سرحلقه و شاه
نداند قدر ره طی‌کردگان را
نیفتد تا کسی از پا در این راه
چو از حق ارجعی بشنید جانش
برون آمد ز تن چون یوسف از چاه
بر آن شد نوربخش از بهر تاریخ
بگوید مصرعی شایسته ناگاه
ادیبی شد برون از جمع و گفتا
قرین شد با علی مونس‌علی‌شاه
۱۳۳۲ شمسی
bottom of page